کد مطلب:106824 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:143

حکمت 124











[صفحه 527]

(بزرگی آفریدگار در نظر تو، باعث كوچكی مخلوق در چشم توست). این مطلبی است كه عارفان بالله آن را دریافته اند، براستی كسی كه خدا و عظمت او را بشناسد و تمام آفریدگان او را نسبت به ذات مقدس او بسنجد بطوری كه حقیقت مخلوقات و امكان وجودی و نیازمندی، و در ذات خود استحقاق وجود نداشتن جز از جانب او، آگاه شود، خواهد دانست كه تمام اینها در برابر عظمت خدا هیچند و چیزی ناچیزتر از هیچ وجود ندارد. و زیادی حقارت مخلوق در نظر عارف برحسب درجه ی عرفان اوست. به یكی از عارفان گفته شد: فلانی پارسا است. پرسید؟ در چه چیز؟ گفتند: در دنیا گفت: دنیا كه در پیشگاه خدا به قدر پر مگسی ارزش ندارد، زهد و پارسایی در آن چه معنی دارد؟ پارسایی در مورد چیزی معنی دارد و دنیا پیش من، چیزی نیست.


صفحه 527.